Kampioensstress

De competities zijn in de eindfase beland en zodoende start ook de kampioensstress. In de Eredivisie
worden de laatste wedstrijden spannend. Wordt Ajax kampioen of gaat PSV toch alsnog met de titel
aan de haal. Zondag kan het beslist zijn, maar in deze rare competitie kan er van alles gebeuren.
Daaronder is de strijd voor Europese tickets in volle gang en onderin wordt nog gestreden tegen
degradatie.

Een aantal niveautjes lager is het spannend voor het vlaggenschip van vv Berkum. Het
nacompetitiespook doemt weer op en dat ondanks het feit dat de hoofdtrainer genomineerd is voor
amateurtrainer van het jaar. Dat roept wel wat vragen op, is er dan geen trainer die zijn team naar
glorieuze hoogten heeft gestuwd? Of vindt men van buitenaf de huidige selectie niet goed genoeg
voor de 4e divisie en is het daarom een prestatie om de ploeg er in te houden? De sportvrienden
hopen in ieder geval dat Eduard deze prijs gaat winnen én dat hij samen met het team handhaving
bewerkstelligt.

De sportvrienden hoeven niet bang te zijn voor degradatie, dat is nu eenmaal het voordeel van de
kelderklasse. Begonnen ze de competitie nog met 12 teams, na het terugtrekken van Zwolsche Boys,
zijn er nog maar 10 over. De sportvrienden zijn daarom eindelijk in de top 10 beland en hebben,
mede dankzij de laatste 2 overwinningen, nog steeds aansluiting met plek 5.

Afgelopen zaterdag stond de uitwedstrijd tegen titelkandidaat Nieuwleusen 10 op het programma.
Dit elftal is met het 5e van ASC in een titelstrijd verwikkeld en als zijn deze middag winnen en ASC
verliest later op de middag, dan kronen zij zich tot kampioen.

Zoals gemeld hebben de sportvrienden de laatste 2 wedstrijden gewonnen en vol vertrouwen wordt
afgereisd naar Nieuwleusen. De mannen waren van plan om het mogelijke titelfeest te verstoren, een
kunstje dat ze over een aantal weken dan konden herhalen. ASC moet de laatste speeldag namelijk
nog naar de Vegtlust afreizen.

Ondanks dat er mooie grasvelden vrij waren, had Nieuwleusen bepaald om op een Beverwijk
brandwonden veld te spelen. Je hebt kunstgras dat enigszins op gras lijkt en je hebt een tapijt
opgevuld kurk dat ze blijkbaar ook voetbalveld noemen. Voorafgaand aan de wedstrijd waren een
aantal spelers te laat of kwamen in zijn geheel niet opdagen. Prima dag voor de boetepot, maar de
geplande opstelling kon weer aangepast worden. Michel en Iwan, zoals vorige keer al gemeld
overgeheveld van het opgeheven JO19-2, waren van de partij en Quinten en Christiaan Zuidberg
completeerden de 14 spelers.

In de bespreking werd gehamerd op het feit dat compact spelen en strijden voor elke meter het
strijdplan werd. We moesten voorkomen door een slap begin en het weggeven van teveel ruimte snel
op achterstand te komen. Alle goede bedoelingen ten spijt, scoorde Nieuwleusen vanaf de aftrap de
1-0. De sportvrienden keken na 30 seconden zodoende al tegen een achterstand aan.
Dat het een lastige middag zou worden werd duidelijk toen het gretige en zéér goed ingespeelde
Nieuwleusen binnen 10 minuten ook de 2-0 in de schoot geworpen kreeg. Eduard wilde graag
meedelen in het kampioensfeest door de bal achter Damian te koppen. Waarschijnlijk zag hij zijn kans
schoon om toch op een platte keer rondgereden te worden.

Dit was het moment om Michel, die gestart was als centrale middenvelder, van positie te laten
wisselen met laatste man Chris. Met het spel voor zich ontpopte Michel zich als een prima aanwinst
voor de sportvrienden en Chris zorgde voor meer duelkracht en voetbal op het middenveld.
In deze fase hadden de sportvrienden Nieuwleusen pijn kunnen doen. Achterin werd weinig meer
weggegeven en af en toe werd een goede aanval opgezet. De eindpass liet echter steevast te wensen
over, zodat op een lob van Thijmen na, geen kans genoteerd kon worden. De lob van een meter of 40
belandde echter net aan de verkeerde kant van de paal.

In de rust werden de conclusie getrokken dat de sportvrienden nog goed in de wedstrijd zaten en dat
een resultaat nog steeds mogelijk was. Met een drietal frisse krachten zou getracht worden de
aansluiting te vinden.

Alleen is niet helder wat er in de thee zat, de tweede helft was een helft waarin de sportvrienden niet
als team opereerden. Het was los zand en alle duels werden door Nieuwleusen gewonnen. Linies gaven teveel ruimte weg en het makkelijk spelende Nieuwleusen wist daar wel raad mee. Een steekpass hier, een lange bal daar en steeds weer een snelle aanvaller die de cadeautjes uitpakte. Binnen 20 minuten was de achterstand opgelopen naar 6-0.

Gezien de temperatuur volgde halverwege de 2e helft een drinkpauze. Dit moment werd gebruikt om
nog één keer iedereen scherp te krijgen en de achterstand niet naar de dubbele cijfers op te laten
lopen. Het was een nobel streven, maar tegen deze kampioensploeg, waar de stress niet aanwezig was,
waren de sportvrienden niet opgewassen. Door een aantal individuele fouten, afgedwongen door het
alsmaar doorjagende Nieuwleusen, kwam de teller uiteindelijk op 11-0 uit.

En daarmee is de zegereeks weer abrupt tot een einde gekomen. En hoe neem je dan je verlies? Ondanks dat Nieuwleusen nog geen kampioen werd deze zaterdag, hebben de sportvrienden hen al reeds getrakteerd op een meter bier. Dit team is de terechte kampioen en zal volgend jaar in de 5e klasse prima mee kunnen draaien.

En de sportvrienden? Die likken de wonden en zullen zich in de thuiswedstrijd tegen Raalte komende
zaterdag willen revancheren. Met nog 4 potjes te gaan en de 5e plek nog in zicht, is er nog van alles
om voor te spelen. En de contouren voor komend seizoen worden langzaam duidelijk en wie weet,
ontstaat er volgend jaar wel iets van kampioensstress, al is die na de eerste drie wedstrijden
waarschijnlijk al wel weer vervlogen…..

“Zijlijner”